Թարգմանությունը՝ Ռոման Բարսեղյանի
Պետք է հարգել յուրաքանչյուր մարդու, ինչպիսին էլ նա լինի՝ խեղճ թե ծիծաղելի։ Պետք է հիշել, որ յուրաքանչյուր մարդու մեջ ապրում է այնպիսի հոգի, ինչպիսին ապրում է քո մեջ։ Անգամ այն ժամանակ, երբ մարդը զզվելի է թե՛ հոգով, թե՛ մարմնով, պետք է մտածել այսպես։ <<Այո՛, աշխարհում պիտի լինեն նաև այսպիսի այլանդակներ,և պետք է հանդուրժել նրանց>>։ Եթե մենք այդպիսի մարդկանցից երես ենք թեքում, ապա առաջինը՝ մենք արդարացի չենք, երկրորդը՝ մենք այդպիսի մարդկանց մղում ենք կյանքի և մահվան պայքարի։
Ինչպիսին էլ նա լինի, նա չի կարող փոխել իրեն։ Եվ ի՞նչ պետք է նա անի, եթե ոչ կռվի դուրս գա մեր դեմ, ինչպես իր թշնամու դեմ։
УВАЖАТЬ ВСЯКОГО ЧЕЛОВЕКА…
(По А.Шопенгауэру)
Надо уважать всякого человека, какой бы он ни был жалкий и смешной. Надо помнить, что во всяком человеке живёт тот же дух, какой и в нас. Даже тогда, когда человек отвратителен* и душой и телом, надо думать так: “Да, на свете должны быть и такие уроды**, и надо терпеть их”. Если же мы показываем таким людям наше отвращение, то, во-первых, мы несправедливы, а во-вторых, вызываем таких людей на войну не на жизнь, а на смерть.
Какой он ни есть, он не может переделать себя. Что же ему делать, как только бороться с нами, как с врагами?
Մտադարակ 