Թարգմանությունը՝ Սևակ Պետրոսյանի
Մի անգամ առյուծը եկավ վագրի մոտ և հարցրեց,
— Ո՞վ է տերը այս անտառի:
Վագրը ասաց.
— Իհարկե դուք, պարոն, դուք միակ թագավորն եք։
Հետո առյուծը գնաց արջի մոտ և հարցրեց նրան.
— Ո՞վ է տերը, ո՞վ է թագավորը անտառի:
Արջը պատասխանեց.
— Մի՞թե կարիք կա հարցնելու: Իհարկե դուք, դուք եք բոլոր կենդանիների թագավորը, դուք եք տերը:։
Իսկ հետո առյուծը գնաց փղի մոտ և տվեց նույն հարցը.
— Ո՞վ է այստեղ տերն ու տնօրենը:
Փիղը վերցրեց առյուծին և շպրտեց մոտ 50 ոտնաչափ հեռու: Առյուծը խփվեց քարերին և ամբողջովին արյան և կապտուկների մեջ՝ ասաց.
— Եթե դու չգիտես ճիշտ պատասխանը, դա դեռ չի նշանակում, որ քեզ պետք է այդպես պահես։
Однажды лев пришел к тигру и сказал: «Кто хозяин в этом лесу?»
Тигр сказал: «Конечно, господин, вы — единственный, вы Царь!»
Потом лев пошел к медведю, сгреб его и спросил: «Кто господин? Кто хозяин?»
Медведь сказал: «Конечно, нет нужды спрашивать, вы — Царь всех зверей, вы — хозяин!
А потом лев пошел к слону и задал тот же вопрос: «Кто здесь хозяин?»
Слон схватил льва и отшвырнул его футов на пятьдесят. Тот ударился о камень и, весь в крови и синяках, ослабевший, встал и сказал: «Если ты не знаешь правильного ответа, это еще не повод так себя вести!»’