Մտքերը՝ Աննա Ստեփանյանի
Ամենքի սրտում՝ մեծ, թե փոքր, ապրում է սերը: Ամենքի սրտոմ կան հույսեր, երազանքներ…Ամենքի սրտում կան ուրախ հիշողություններ, որոնք կապվում են սիրելի մարդկանց հետ: Բայց կա նաև տխրություն, կան նաև անհույս պահեր, որոնք երբեմն դուրս չեն գալիս մարդու ուղեղից, սրտից… Իսկ եթե մոռանա՞նք մեզ ցավեցնող ամեն ինչ, իսկ եթե միայն փորձենք հիշել լավ և ուրախ պահե՞րը: Հնարավոր է դա, եթե դու դա ցանկանաս, եթե դու փորձես լինել երջանիկ…Ուրախ լինես, որ ապրում ես: Կյանքը շատ է կարճ տխուր անցկացնելու համար… Ապրիր ուրախ, ինչպես ես….
Մտադարակ 